Brax Academy

Kan je jezelf even kort voorstellen?

Ik ben Roy Brocken, 34 jaar oud en woonachtig te Edegem. Ik woon al enkele jaren samen met mijn vriendin en sinds kort ook met onze dochter Lexie die nu 10 maanden oud is.

Wanneer ben jij met hockey gestart?

Ik ben begonnen met tennissen op de Klinkaert toen ik ongeveer 6 jaar was, daar zag ik hockey voor het eerst.

Het jaar daarna ben ik gestart met hockeyen op Braxgata.

Op welk niveau heb je zelf gespeeld?

Heel mijn jeugd heb ik op Braxgata gespeeld en op mijn 15e ben ik bij de Heren 1 gaan spelen.

Heren 1 speelde toen nog in 4de nationale en ik heb het mogen meemaken dat we zijn gestegen tot in Ere divisie. In totaal heb ik 14 jaar in Heren 1 gespeeld.

Wanneer is de passie gekomen voor coaching en begeleiding van jeugdspelers?

De passie voor coaching is al heel vroeg begonnen. Ik ging elk weekend mee naar mijn jongere broer zijn wedstrijden zien en kreeg daar de smaak te pakken voor het coachen. Toen ik 14 jaar was ben ik zelf beginnen training geven.

Wat boeit jou hierin en geeft je extra energie?

Het begeleiden van een team gedurende een heel seizoen en hen zien groeien geeft me energie. Een band opbouwen met een team en hen dichter bij elkaar krijgen op en naast het veld is iets wat ik enorm leuk vind. Of een training waarin je hen echt pusht om tot het uiterste te gaan en hen beter ziet worden is ook iets waar ik energie van kan krijgen.

Hoe en waarom heb je de stap gezet naar hoofdtrainer? En wat is de taak eigenlijk van een hoofdtrainer bij Brax?

Enkele jaren geleden was de spelers carrière voorbij door teveel blessures, maar de liefde voor de sport bleef en zo ben ik in het hoofdtrainers verhaal gestapt. Intussen had ik mijn studies afgerond als Bachelor Lichamelijke Opvoeding en vond ik het interessanter om dit te gebruiken binnen de hockey wereld.
De taak van een hoofdtrainer is veelzijdig in het begeleiden van spelers & trainers om hen beter te maken. We volgen de spelers op, proberen hen extra tips en trics te geven op het veld. We volgen ook de trainers & coaches op, dit is zowel op als naast het veld. En uiteraard is er ook een hele organisatie achter de schermen die we begeleiden en sturen om alles zo vlot mogelijk te laten verlopen.

Wat is jouw grootste uitdaging voor het volgende hockey seizoen?

De grootste uitdaging voor het volgende seizoen zal bij de Dames 1 liggen. Hier willen we een grote stap maken en weer aansluiting maken bij de top van de competitie.

Welke gouden tip/advies geef jij graag mee aan onze jeugd spelers?

Dat is op technisch vlak dat ze vooral meer aandacht moeten hebben voor de basic skills en hun voetenwerk. Dit lijkt heel makkelijk maar is eigenlijk waar alles om draait.

En algemeen dat ze naast het competitieve vooral ook plezier moeten beleven aan het

Rolo, voor zover dit nog nodig is, kan je jezelf even kort voorstellen?

My name is Rolo Perez and I’m from Argentina. I’ve lived in Belgium for the last 12 years.

Wanneer ben jij met hockey gestart en op welke club?

I’ve started at 12 years old in Argentina at Club Ciudad de Buenos Aires. As a Trainer, I started when I was 16 giving trainings to the Youth Teams at my club.

Op welk niveau heb je zelf gespeeld?

I’ve played for 12 years in the Argentinian National Team

Wanneer is de passie gekomen voor coaching en begeleiding van jeugdspelers?

I’ve always been lucky to have had good trainers who thaught me not only about hockey, but also that we were part of a TEAM with values, etc

Wat boeit jou hierin en geeft je extra energie?

We (Trainers / Coaches) have the luxury to do our hobby as a job …. so we don’t need extra energy , it’s just the passion to do what we like to do.

Hoe en waarom heb je de stap gezet naar hoofdtrainer? En wat is de taak eigenlijk van een hoofdtrainer bij Brax?

I think it’s a natural selection in the process to teach / help other trainers – coaches. At Brax, we want ALL the trainers / coaches to feel they are (each of them) part of a BIG Picture. A BIG-LONG process in all categories where the kids will grow – improve & enjoy to play hockey.

Wat is jouw grootste uitdaging voor het volgende hockey seizoen?

We have a new program where we INVOLVE all different aspects to create a successful program for the youth teams … It’ a long term process, but we need to do it step by step, and knowing the aim in every step to be consistent & efficient .

Welke gouden tip/advies geef jij graag mee aan onze jeugd spelers?

Play hockey because you just LIKE to play … that’s the only reason you’ll ENJOY doing it ! And when you enjoy it, TRY to do it better … to become the BEST you can … But always remember HOCKEY is a TEAM Sport, it’s not ONLY you! You have teammates who are part of the TEAM! To share moments ON & OFF the field.

Kan je jezelf even kort voorstellen?

Mijn naam is Jonas Mertens, 29 jaar oud en dit jaar word ik er 30. Samen met mijn vriendin Ellen wonen wij in een appartementje te Wilrijk. Ik werk voltijds als leraar in het buitengewoon onderwijs en hou ervan om dit te combineren met het geven van training op Braxgata.

Wanneer ben jij met hockey gestart en op welke club?

In 2010 ben ik gestart met training geven op Hockeyclub Antwerpen, dit was een stage-opdracht voor mijn lerarenopleiding. Na mijn studies ben ik actief gebleven op Antwerp en in 2013 heb ik de overstap naar Braxgata gemaakt.

Wanneer is de passie gekomen voor coaching en begeleiding van jeugdspelers?

Op vrij jonge leeftijd wist ik dat ik graag met kinderen wou werken. Toen ik op 12- jarige leeftijd van het basisonderwijs naar het secundair onderwijs ging, ben ik sportschool gaan volgen met als doel later een lerarenopleiding te volgen. Op de leeftijd van 16 jaar behaalde ik mijn eerste Initiator diploma voetbal, dit was de sport die ik op die moment beoefende. Deze passie voor het geven van training is door de jaren heen alleen maar sterker geworden.

Wat boeit jou hierin en geeft je extra energie?

De evoluties in de sport en de steeds veranderende trainingsmethodes boeien me enorm. Jezelf in vraag durven stellen en bijscholingen volgen om op de hoogte te blijven van recente ontwikkelingen in de sport. Kinderen iets bijleren en ze zien groeien in hun sport geeft me energie. Daarnaast vind ik het belangrijk dat ze een leuke tijd hebben bij het beoefenen van hun hobby.

Hoe en waarom heb je de stap gezet naar hoofdtrainer? En wat is de taak eigenlijk van een hoofdtrainer bij Brax?

Niet door mijn hockey skills, maar dankzij mijn didactische opleiding en ervaring vind ik het fijn deze kennis door te geven aan de jeugdtrainers en spelers. Door mijn achtergrond als leraar en fysiek trainer bekijk ik de jeugdopleiding soms uit een ander standpunt, wat volgens mij zeker een meerwaarde is. Ik vind het ontzettend belangrijk om als niet-hockeyer op de hoogte te zijn van technieken en speltactieken. In 2018 heb ik het diploma Instructeur B Hockey met succes behaald.

Wat is jouw grootste uitdaging voor het volgende hockey seizoen?

Het beeld van fysieke trainingen bij jeugdspelers veranderen. Fysieke trainingen hoeven niet saai of steeds zwaar te zijn, ze bestaan uit meer dan het lopen van shuttles of toertjes rond het veld. Daarnaast zou het fijn zijn om alle jeugdspelers hockeyfit* op training te mogen verwelkomen in augustus, zodat de kans op blessures aanzienlijk verminderd. *Hockeyfit wil niet zeggen dat je met de beste conditie het seizoen moet starten, maar

ervoor zorgen dat je lichaam klaar is om terug 2 tot 3 keer te trainen en in het weekend een wedstrijd te spelen. Na een periode van 2 tot 3 maanden zonder hockeytrainingen moet je lichaam hierop worden voorbereid.

Welke gouden tip/advies geef jij graag mee aan onze jeugd spelers?

Geniet en beleef plezier iedere moment dat je op het veld staat!

Under construction

Under construction

Under construction

Under construction

under construction

Can you introduce yourself briefly? 

My name is Mariela Mondaca Luraschi, new Head Coach at Braxgata Hockey Club. I am 35 years old and I was born in Cordoba, the second largest city in Argentina. Currently I am living in Edegem with my partner, but I have been living in Europe for a long time.

I am a FIH Level 2 Coach and going through Level 3 now. From Belgium, I have the certificate as ‘Initiator’, and I am currently following the Instructor B course. Besides this, I have an university degree in Kinesiotherapy and Physiotherapy.

When did you start hockey?

I started to play hockey at my school at the age of 7, it was love at first sight! Because I liked it so much, I decided to make a step forward in my development as a player and I moved to Club Universitario de Cordoba.

At what level did you play yourself?

I have played at the highest level in Argentina, France and Belgium for more than 15 years.

When did the passion for coaching and guidance of youth players come about?

I started to coach a youth team for free at Universitario.  I felt the need to give something back to the club where I have found my best friends, my family, and my everyday passion. I wanted to pass on to younger players the legacy, and to teach the values of the sport I have learnt for life. With this, I wanted to make the next generation better, to keep the club in the top of the Argentinian hockey.

What fascinates you in this and gives you extra energy?

It fascinates me the big impact we can have as coaches in a child’s life, besides the hockey knowledge we can give them. When I see kids coming to the club with a smile and going home with red cheeks and even a bigger smile, that gives me tones of energy! This means then that they are excited to come to the training, to see their friends and the coach, and that they are eager to learn a skill or get better. When they go back home in the same way, that means they have enjoyed it and my job is well done!

If I have to say one word, PASSION is what gives me energy and fascinates me.

How and why did you take the step to become head coach? And what is the job of a head coach at Brax?

Since I have been in Belgium I have been coaching at different levels. Building up strategies for players to develop according to their ambition, motivation and their own level has made me take the next step towards the Head Coach role.

As a head coach of Brax, my job is to look carefully into the development of all players and coaches, and to identify opportunities to improve and challenge them.  Another task is to make sure that the designed planning is well executed by coaches. Overall, to ensure that we keep growing the game at all levels.

What is your biggest challenge for the next hockey season?

My biggest challenge is to understand and keep growing the culture of the club. Ensure that the culture is lived strongly and make members proud of belonging to Braxgata HC.

For me it is also important to create open and transparent relationships with the club members. And last but not least, to make meaningful contributions to the development of the Youth Academy in order to set higher standards.

What golden tip / advice would you like to give to our youth players?

Work hard, love the game and have fun! Your growth depends on how much time you are willing to invest in yourself.

Could you please introduce yourself briefly?

My name is Jamie Askam and I am from Essex, in England (60 miles north of London). I am 30 years old and have lived in Belgium 3 years come August, I am not married and do not have any children however I am in a relationship with a lovely Lady originally from Reunion Island who currently lives in Brussels.

When did you start playing hockey and at which club?

I originally started playing hockey at 7 years old at school where we had wooden sticks on a tarmac surface so you learnt to stay on your feet quite well. At the time my older brother was playing at a local hockey club (Braintree Hockey Club) where I used to go and watch until the trainer said I could join. I then continued playing with this team 2 years older than me for 5 years until I moved to Old Loughtonians HC which is where I spent the rest of my youth career as they were a larger club providing greater opportunities.

At what level did you play yourself?

When I was 16 years old I was playing with our Men’s first team at Old Loughtonians where we played one Division below the Premier League in outdoor hockey and played in the Premier League in indoor hockey. During my time playing at Old Loughtonians we reached two Indoor Finals nights unfortunately losing in the semi-finals but it was still an incredible experience. When I went to University I moved to Havant Hockey Club who were similar leagues to Old Loughtonians. I was starting Centre Back outdoor and Indoor Captain and at this club I was submitted for Great Britain SL trials but unfortunately with no help from a fractured finger during the first training and missing the second for a mandatory University Geography Field trip I was not selected. The following season I moved to Holcombe HC where I played amongst 7 Great Britain Hockey players and learnt a great deal more about the game.

When did the passion for coaching and guidance of youth players come about?

Out of the blue to be honest! James Lawson had been in contact with me before to see if I was interested in coming over and maybe playing and coaching however with a job, rent and being part of Holcombe at this time I did not pursue this offer any further. However after not enjoying my time in Telecomm Sales in London and recently being injured and thus stopping playing myself I was looking for something new to do but with little idea of what. Having a massive love for hockey throughout my life I thought this could be a direction for me to follow, I therefore came back to James originally looking to come and help with some summer camps at Brax, but after discussions had started and the opportunity came to actually start the season here I thought I would accept the challenge and the role. As you read above I’ve been here 3 years now, loving the job and hopefully if you have seen me on a pitch from my first day until present my passion for coaching and trying to guide our youth players is always visible.

What fascinates you in this and gives you extra energy?

Off the field what fascinates me is the staff I am surrounded by. I am lucky enough to be at a great club with great coaches and being able to learn from them is something I wish to only do more of! (especially now the bar is open again!)

There are also many other members of the club which really make a difference, especially when living abroad that have helped so I can focus my energy on work. Everyone around Braxgata is so friendly it is an enjoyable and happy environment to work in and I find it very easy to bring extra energy when at the club.

On the field it is definitely seeing the joy of the children especially when improving, learning new techniques, skills or TikTok dances.

How and why did you take the step to become head coach? And what is the job of a head coach at Brax?

I was lucky enough to be offered the role of the U10/12 Girls head coach at the start of this year and after only 2 years of coaching myself it was a tough but welcomed challenge for me.

Mathias Vandebroeck is the U10/12 Boys line and has helped me throughout this crazy season with carrying out my role correctly although there is always something new I am learning every day.

Being a head coach of 7 x U10/12 Girls teams I am there to help the trainers throughout the sessions and matches when possible to watch, to ensure we have the correct trainers and they know what they are doing for the session but the most fun part is getting to know all of the girls throughout the season.

What is your biggest challenge for the next hockey season?

Fingers crossed it will be focusing on the progression of the players that I coach and the fixtures we play rather than if training will be allowed or not due to Covid! I will also be trying to take the next coaching course available to me so that I am able to improve myself as a coach and I think this will be a huge help with my growth.

What golden tip / advice would you like to give to our youth players?

Just try your hardest! It doesn’t matter if you are in the 1st team or the 4th team turn up to training, turn up to matches and just try your hardest. If you can come off the field happy with what you have done for the team and you can put your hands in the air and say “I gave everything I had possible” then you can leave proud no matter the score!

Kan je jezelf even kort voorstellen? 

Ik ben Benjamin maar de meeste kennen mij onder Ben of Bennie. Ik ben 23 en woon in Londerzeel. Ik heb geen kinderen en ik ben niet getrouwd maar wie weet… Ik heb nog tijd!

Wanneer ben jij met hockey gestart?

Ik ben begonnen met hockey op Daring in Brussel maar ik speel ondertussen al meer dan 13 jaar op Braxgata. Als trainer ben ik op Braxata begonnen in 2011.

Op welk niveau heb je zelf gespeeld?

Gedurende mijn jeugd, heb ik altijd in de eerste ploeg gespeeld. In U19 heb ik de kans gekregen om met de Heren 1 te trainen. Maar door een ongeluk (aan mijn duim) heb ik deze trein gemist.

Wanneer is de passie gekomen voor coaching en begeleiding van jeugdspelers?

Ik heb altijd mensen willen helpen en hockey altijd een groot deel van mijn leven geweest. Met als gevolg dat ik mijn kennis en passie graag wilde delen.

Wat boeit jou hierin en geeft je extra energie?

Ik haal heel veel voldoening uit progressie en groei van spelers. Elk seizoen stel ik een doel op, namelijk dat ik een positief verschil zie tussen de eerst een laatste dag. Zowel op mentaal, fysiek, sociaal en tactiel vlak.

Hoe en waarom heb je de stap gezet naar hoofdtrainer? En wat is de taak eigenlijk van een hoofdtrainer bij Brax?

Ik werd gevraagd voor deze functie. Maar ik zie dit zeker als een opportuniteit om persoonlijk verder te groeien.

Om eerlijk te zijn is het mij nog niet helemaal duidelijk. Maar hoop dit zeker te weten vooraleer ik deze functie beoefen. Ik kan wel zeggen dat ik snel bijleer en ik me makkelijk aanpas waar nodig.

Wat is jouw grootste uitdaging voor het volgende hockey seizoen?

Ik zal moeten leren accepteren dat wat ik in mijn hoofd heb niet altijd in het echt zal gebeuren. Daarnaast zal communicatie ook een werkpunt zijn, namelijk miscommunicatie vermijden en dus duidelijk zijn met wat ik bedoel.

Welke gouden tip/advies geef jij graag mee aan onze jeugd spelers?

Ik raad hen aan om altijd 100% te geven en niet op te geven wanneer het eens niet gaat/ lukt. Maar gewoon blijven doorzetten, stap voor stap en we komen er (samen) wel.